در این روزهایی که ایران در شرایط بسیار بد آبی قرار دارد و سدهای کشور خالی شده‌اند و بحران آب به ابربحران آب تبدیل شده‌است، بسیار به میزان مصرف آب در کشاورزی اشاره می‌شود که بر اساس گزارشات چیزی در حدود ۹۰ درصد از آب کشور در بخش کشاورزی مصرف می‌شود. وقتی‌که اسم کشاورزی آورده می‌شود، ناخداگاه نام کشاورز و خُرده مالک به ذهن می‌رسد که گویی آنها مصرف ‌کننده این حجم عظیم آب کشور هستند ولی در واقعیت موضوع چیز دیگری است که در این نوشته به آن پرداخته می‌شود. سه گروه عمده در بخش کشاورز

در شرایطی که ایران یکی از بحرانی ترین دوران خود را سپری میکند و ملت ایران در یکی از بحرانی‌ترین دوران معاصر خود روزگاری بس سخت و‌ تیره و تار را از سر میگذراند، در کشور نروژ کنفرانسی تحت لوای حقوق بشر برگذار شد که شرکت کنندگان و سخنرانان در ان دغدغه اصلیشان نه نجات ایران و نه حقوق‌بشر ایرانیان که تلاش برای اختلاف افکنی بین صفوف ملت یکپارچه ایران و حمله به شاهزاده رضا پهلوی بود. شخصیتی که نه تنها از بیشترین اعتبار در میان ملت ایران برخوردار است که به باور جمع کثیری از ملت ایران

روزبه اسکندری - پژوهش‌گر محیط‌زیست و کارشناس سازه‌های هیدرولیکی   در دنیایی که منابع آبی روزبه‌روز کمیاب‌تر می‌شوند، دیپلماسی آب به یکی از کلیدی‌ترین ابزارهای روابطبین‌الملل تبدیل شده است. ایران، با موقعیت استراتژیک خود در خاورمیانه و اشتراک منابع آبی با هفت کشورهمسایه، با چالش‌های جدی در مدیریت این منابع مواجه است. این چالش‌ها می‌توانند به تنش‌های منطقه‌ایمنجر شوند یا به فرصتی برای همکاری پایدار تبدیل گردند. برای دستیابی به این هدف، ایران نیازمند بازتعریفسیاست آبی خود با روی

To Whom It May Concern  Dear Sir/Madam, On behalf of the New Constitutionalist Party of Iran, I am writing to express our urgent concern regarding the imminent deportation of Mr. Erfan Ghanei Fard.  We understand that Mr. Fard is currently slated for removal to Iran, a decision that, if executed, would undoubtedly place his life in extreme jeopardy. While the New Constitutionalist Party of Iran fully respects and supports the sovereign right of the United States of America to

با درود و احترام به پیشگاه شهریار ایران، شاهزاده رضا پهلوی و هم میهنان ارجمندم، ما ایرانیان امروز، در بزنگاهی از دگردیسی تاریخی ایستاده ایم . جاییکه بینش، تصمیم  و کنش سیاسی ما نه تنها بر مسیر زندگی ما ایرانیان ، بلکه بر آینده منطقه و حتی  جهان تأثیر گذار است. سرزمین کهن ما شایسته حکومتی است برخاسته از ارزشهای ملی و فرهنگی که نماینده‌ راستین همه مردم باشد، و سربلندی ملت را اولویت خود بداند. در این مسیر لازم است کشورهای دمکراتیک جهان دریابند که سیاست بحران در خاور میانه به سود

چکیده: این مقاله با تکیه بر اسطوره کاوه آهنگر و فریدون در شاهنامه فردوسی، به بررسی مفهوم دادخواهی، نقش رهبری مشروع، و ضرورت پیوند طبقات مردمی با نهاد شهریاری می‌پردازد. سپس با نگاهی تطبیقی به وضعیت سیاسی امروز ایران، نشان می‌دهد چگونه گسست میان فعالان میدانی و رهبری ملی، و در عین حال مصادره‌ دادخواهی توسط نهادهای ایدئولوژیک یا بین‌المللی، مانع از شکل‌گیری یک جنبش ملی مؤثر در برابر استبداد دینی شده است. در پایان، مقاله نتیجه می‌گیرد که پیروزی بر «ضحاک زمانه» تنها در صورت